Народна веровања – Обичаји којима су наши преци привлачили новац у кућу: “Отето проклето” или “Како дошло, тако отишло” поштовало се са великим разлогом

Однос према новцу има директан утицај на ваше финансијско стање, сматрали су наши стари који новчаник никад нису држали празним – без обзира на “стање на рачуну”, увек су у прегради имали барем покоји новчић јер су веровали да се тако “привлачи” новац у кућу.

Тако су у прегради држали прву новчаницу коју су зарадили или новац који им је даровао неко кога су сматрали добрим човеком. Ту новчаницу или новчић су сматрали својеврсним талисманом финансијске сигурности.

Зато се вероватно и дан данас негује обичај да кад неком дарујете новчаник, он не сме да буде празан. Многи су чак у скривеној прегради новчаника чували папирнату новчаницу најмањег апоена – сматрали су да онај ко то ради боље управља новцем.

Док се у модерно време спроводе разна истраживања о томе како шефови “дишу” током недеље, па се показало да је четвртак идеалан дан за тражење повишице јер су надређени тог дана попустљивији јер се ментално припремају за надолазећи викенд, наши стари су веровали да је среда преподне најбоље време за то.

С друге стране, према веровањима, све трансакције које обавите увече воде у пропаст, а новац се не позајмљује уторком. Осим новца, није добро позајмљивати хлеб ни со, јер се сматрало да ће тако финансијска сигурност напустити ваш дом.

Како би новац “заволео” вашу кућу и буквално се лепио за вас, на дан исплате плате, с рачуна не бисте смели да скинете ни динар. Цела плата би требало да преноћи у вашем дому, што би у данашње време значило на вашем рачуну.

Још су наши дедови и баке сматрали да ће новац, ако мрвице са стола чистите голим рукама или пак звиждите у кући, једноставно заобилазити ваш дом. Зато су џепове одеће која виси у ормару пунили ситним папирнатим новцем.

Домаћице су крпиле и најмању рупицу на џеповима јер су веровале да новац тако лакше цури из ваших руку. Да би у кући било што више новца, пазиле су да ни на једној кошуљи или капуту не недостаје дугме, а након што би помеле кућу или двориште, метлу су одлагале дршком према доле.

“Отето проклето” или “Како дошло, тако отишло”. Новац који је добијен на коцки, пронађен, оштећена новчаница или зарђала кованица не доносе срећу, па их наши стари зато нису чували у новчанику. Напротив, првом приликом су их даровали сиромашнијима од себе или би их што пре потрошили.

Крупна новчаница – финансијски талисман. Новчаницу највећег апоена коју су имали, стари су у дому чували по годину дана јер су сматрали да ће се тако напунити енергијом укућана и почети да привлачи новац у дом.

Извор; Опанак

Оставите одговор

Ваша адреса е-поште неће бити објављена. Неопходна поља су означена *